Η 48ωρη γενική απεργία στις 19-20 Οκτώβρη αποτέλεσε την πιο μεγαλειώδη απεργιακή κινητοποίηση που γνώρισε η χώρα μετά τη μεταπολίτευση.
Οι δρόμοι κατακλύστηκαν από εκατοντάδες χιλιάδες που διαδήλωσαν με σκοπό να αποτραπεί η ψήφιση του αντιλαϊκότατου πολυνομοσχεδίου.
Το ΚΚΕ πιεσμένο από τη βάση του αποφάσισε (για πρώτη φορά απ' την ψήφιση του μνημονίου) να παρευρεθεί μπροστά από τη Βουλή "περικυκλώνοντας" την. Αναλαμβάνοντας λοιπόν το ρόλο του καθοδηγητή αλλά και του ιδιοκτήτη του κινήματος, από νωρίς το πρωί της Πέμπτης προκλητικά είχε φτιάξει αλυσίδες περιφρούρησης αποκλείοντας και συγχρόνως απαγορεύοντας, ως άλλος μπάτσος σε κάθε πολιτική-συνδικαλιστική οργάνωση να προσεγγίσει το χώρο. Το θέαμα της περιφρούρησης του ΠΑΜΕ ήταν σοκαριστικό, καθώς ήταν έτσι παραταγμένη ώστε να έχει μέτωπο προς όλους τους άλλους διαδηλωτές και όχι προς το βίαιο στρατό του καπιταλιστικού κράτους. Για άλλη μια φορά παρατηρήσαμε την προκλητική συμπεριφορά του διαχωρισμού-διχασμού του κινήματος που καλλιεργεί η ηγεσία του ΚΚΕ.
Και ενώ όλος ο συγκεντρωμένος κόσμος ήταν εξοργισμένος με τη στάση που κρατούσε το ΠΑΜΕ μπροστά στη Βουλή -περικυκλώνοντας την άραγε ή περιφρουρώντας την από τους υπόλοιπους διαδηλωτές;- το μπλοκ τους δέχτηκε την επίθεση από προβοκατόρικες ομάδες με κουκούλες πετώντας τους μάρμαρα και μολότοφ.
Καταδικάζουμε απερίφραστα κάθε είδος χουλιγκανισμού, τη βία των τυφλών επιθέσεων σε διαδηλωτές με τη χρήση δολοφονικών αντικειμένων προς άοπλους πολίτες. Ο θάνατος και ο τραυματισμός διαδηλωτών είναι απορριπτέος ασχέτως των πολιτικών τους επιλογών.
Οι συγκρούσεις που ακολούθησαν έδωσαν το άλοθι στην κυβέρνηση, από τη μία να χρησιμοποιήσει τους κατασταλτικούς μηχανισμούς της με τον καλύτερο τρόπο, ασύλληπτη βιαιότητα και αθρόα ρίψη χημικών (με θύμα τον Δημήτρη Κοτσαρίδη, στέλεχος του ΠΑΜΕ από ασφυξία) για να καθαρίσει τον τόπο μια και καλή απ' τους συγκεντρωμένους και απ' την άλλη να προστατέψει το ΠΑΜΕ που αποχώρησε συντεταγμένο και περιφρουρούμενο από τα ΜΑΤ του αστικού κράτους.
Η αντιλαϊκή και διχαστική στάση που επέδειξε εκείνη τη μέρα με τις επιλογές του το ΚΚΕ μειώθηκε μπροστά στα γεγονότα που έλαβαν χώρα και για πολλούς μέσω των ΜΜΕ έμεινε ανάξια λόγου και ανάλυσης.
Οι προβοκατόρικες επιθέσεις σε διαδηλωτές-απεργούς μια χαρά βολεύουν το σύστημα στο να διαλύει συγκεντρώσεις και να επιβάλλεται κάθε φορά με όλο και πιο σκληρά και βίαια κατασταλτικά μέτρα.
Οι λαθεμένες πρακτικές διεκδίκησης δεν διορθώνονται ούτε επιβάλλονται με φασιστικές μεθόδους, στέλνοντας ανθρώπους στα νοσοκομεία.
Μέσα από τη συμμετοχή και την πολιτική αντιπαράθεση ο αγωνιζόμενος λαός θα επιλέξει τον τρόπο της πάλης.
Η αναγκαιότητα των περιστάσεων μας καλεί να ανασυνταχθούμε και να συνεχίσουμε μαζικά τον αγώνα. Μπορεί να διαφωνούμε μεταξύ μας, μπορεί να μην έχουμε την ίδια αντίληψη των πραγμάτων, αλλά για να δοθεί η ευκαιρία να γίνει αυτή η ζύμωση και να επικρατήσει η πιο σωστή των απόψεων, βασική προϋπόθεση είναι να είμαστε ζωντανοί και στο δρόμο μαζί.
19 Οκτώβρη
20 Οκτώβρη
