Ιστορικό ομάδας
Μέσα από μια λέσχη εκδρομικού μοτοσυκλετισμού, την ΛΕ.Φ.ΚΑ, μια παρέα φίλων με κοινές ανησυχίες και προβληματισμούς, ξεκινήσαμε το 2005 μια κοινωνική ομάδα. Η αυξανόμενη βία, ο ρατσισμός, η συνεχής υποβάθμιση του τρόπου ζωής των ανθρώπων, η κοινωνική αδικία, η ασέβεια προς τη φύση και το περιβάλλον, αλλά και η αποξένωση των ανθρώπων και ο αποκλεισμός της επικοινωνίας μέσα από ολοένα πιο περιοριστικά μέσα, ήταν κοινά ερεθίσματά μας.
Παρόλο που οι φιλοσοφικές και ιδεολογικές μας απόψεις,όπως και οι μέθοδοι αντιμετώπισης των προβλημάτων, είχαν κάποιες αποκλίσεις, θεωρήσαμε πως οι φιλικές και συντροφικές σχέσεις μας, ήταν για μας σημαντικότερες.Επομένως η διαφορετικότητα δε θα μπορούσε να γίνει αιτία του διαχωρισμού μας . Σύντομα αυτονομηθήκαμε (απ’ τη Λέσχη) ,ώστε να μπορέσουμε να συνεργαστούμε και με άλλους χώρους.
Διαμόρφωση
Χωρίς να κρίνουμε το μέγεθος ,την αποτελεσματικότητα του κινήματος και την ιστορική του πορεία, θεωρούμε ότι σήμερα υπάρχει ένα κίνημα πολύχρωμο και ολοένα πιο πολυμορφικό. Από το χώρο της ρεφορμιστικής αριστεράς μέχρι και τον χώρο της πιο ριζοσπαστικής – επαναστατικής αριστεράς και της αναρχίας, ο κάθε άνθρωπος μπορεί να επιλέξει τρόπο δράσης και θεωρητικής προσέγγισης.
Ωστόσο, πολλοί απογοητεύονται από θεωρητικούς διαξιφισμούς ,ενώ άλλοι το βρίσκουν σαν αφορμή για να εγκαταλείψουν τον αγώνα.
Οι θεωρητικές αναλύσεις και ορισμοί – εστία διαφοροποιήσεων και διαμελισμού του κινήματος – δεν είναι εμπόδιο για εμάς. Αντίθετα εστιάζουμε σε αυτά που συμφωνούμε και προσπαθούμε να βελτιώσουμε τις σχέσεις μεταξύ μας για κοινή δράση και αγώνα, χωρίς αρχηγούς και εκπροσώπους, χωρίς διαμεσολάβηση, με άμεση συμμετοχή, συνδιαμόρφωση δράσεων, μακριά από κομματικές λογικές κι εκλογικές αυταπάτες.
Δράσεις και επιλογές
Θεωρούμε ότι οι συνεργασίες μεταξύ αγωνιστών και οργανώσεων είναι ασπίδες αντίστασης ,ώστε να συνδιαμορφωθούν δράσεις κάτω από ένα κοινό πλαίσιο. Δεν είμαστε Ζορό της κοινωνίας, δεν είμαστε πιόνια κανενός. Δεν επιδιώκουμε να ηγηθούμε ή να δημιουργήσουμε καμιά οργάνωση ή κόμμα. Θέλουμε να αγωνιστούμε πλάι σε ανθρώπους, μαζί με την κοινωνία, και όχι υπεροπτικά αποκομμένοι από αυτή.
Στόχοι
Προσβλέπουμε λοιπόν στη δημιουργία δικτύου ομάδων αντίστασης απέναντι στον ιμπεριαλισμό, τον καπιταλισμό και τα παράγωγά τους, όπως το φασισμό, το ρατσισμό, τη λεηλασία της φύσης, την κρατική τρομοκρατία, την απομόνωση, τον ολοκληρωτισμό.
Δυστυχώς η κοινωνική κατάρρευση των ανθρώπινων σχέσεων έχει επεκταθεί σαν αρρώστια και μέσα στο κίνημα. Οι πολιτικοί χώροι είναι γεμάτοι ανταγωνιστικές συμπεριφορές, καχυποψία, κουτσομπολιό, καθώς ολοένα λιγοστεύει η τάση για συντροφικότητα με την ουσιαστική της έννοια.
Είναι σημαντικό για τους ανθρώπους ,που αισθάνονται την ανάγκη να αγωνιστούν ,να βρουν τη ζεστασιά για να στεριώσουν στον αγώνα ,ώστε να μην αποκαρδιωθούν και ξανακρυφτούν στη μοναξιά τους. Κάποιοι από εμάς ,που την αισθανθήκαμε κατά καιρούς αυτή τη ζεστασιά ,δε μπορούμε να κάνουμε χωρίς αυτή. Αυτός και μόνο ο αγώνας σήμερα είναι σημαντικός και αρνούμαστε να πιστέψουμε ότι έχει χαθεί για πάντα. Κανένας αγώνας άλλωστε δεν πάει χαμένος, εκτός αυτού που δεν δόθηκε ποτέ.
